ΕΡΕΥΝΑ ΚΕΠΥ | 335 οι νεκροί από την κακοκαιρία Ντάνιελ! Ένοχο το σύστημα της εκμετάλλευσης και του κέρδους!

Τα έντονα καιρικά φαινόμενα αποτελούσαν ανέκαθεν στοιχείο επικίνδυνο για την επιβίωση κάθε έμβιου όντος. Στο πέρασμα των χρόνων η ανθρωπότητα με την ανάπτυξη της τεχνολογίας κατάφερε να βρει τρόπους και εκείνα τα εργαλεία ώστε να μπορεί να προσδιορίσει την ένταση και την εξέλιξή τους προκειμένου να προφυλαχθεί από αυτά. 

Σε μια καπιταλιστική κοινωνία, που η αναπαραγωγή της βασίζεται στην εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και συνολικά του κόσμου της δουλειάς και που κινείται με καύσιμο το κέρδος, οι εργαζόμενοι και ο λαός παραμένουν επί της ουσίας απροστάτευτοι απέναντι τόσο στα καιρικά φαινόμενα όσο κυρίως στα αποτελέσματα της αντιλαϊκής πολιτικής τους. Αφήνονται έρμαια στην αγριότητα της φύσης και οι ανθρώπινες ζωές θεωρούνται τόσο από τους κεφαλαιοκράτες όσο και από το πολιτικό τους προσωπικό, αναλώσιμες. 

Νέα έκθεση του ΚΕΠΥ (Κέντρο έρευνας στην Πολιτική Υγείας) με τίτλο «Πλημμύρες και Δημόσια Υγεία: Οι επιπτώσεις της κακοκαιρίας Ντάνιελ στην υγεία του πληθυσμού σε Θεσσαλία και Στερεά Ελλάδα», αποκαλύπτει πως οι θάνατοι εξαιτίας της κακοκαιρίας Ντάνιελ δεν ήταν 17 αλλά 335! 

Για να είμαστε πιο ακριβείς, 335 πλεονάζοντες θάνατοι το πρώτο τρίμηνο μετά το χτύπημα του Ντάνιελ σε Θεσσαλία και Φθιώτιδα, σε σχέση με τους 17 θανάτους που δηλώθηκαν τα πρώτα 24ωρα. 

Πιο αναλυτικά.

Σύμφωνα με την έρευνα, σε σχέση με την αναμενόμενη θνησιμότητα που αναμενόταν στους νομούς που επηρεάστηκαν από την «κατά τη διάρκεια των τριών μηνών μετά τις πλημμύρες (5 Σεπτεμβρίου 2023 – 3 Δεκεμβρίου 2023):

Καταγράφηκαν πλεονάζοντες θάνατοι στην Μαγνησία 78 (95% ΔΕ: 34 – 122), στην Καρδίτσα/Τρίκαλα 155 (95% ΔΕ: 100 – 210) και στη Φθιώτιδα 102 (95% ΔΕ: 60 – 144) 

Συνολικά, ο αριθμός των πλεοναζόντων θανάτων στους τρεις πληγέντες νομούς ανήλθε τους 335 (95% ΔΕ: 250 – 420).

Δεν παρατηρήθηκε γενικευμένη αύξηση της θνησιμότητας σε νομούς που δεν επηρεάστηκαν από την κακοκαιρία»

Τί οδήγησε λοιπόν σε ένα τέτοιο φρικιαστικό αριθμό νεκρών εξαιτίας ενός «ακραίου καιρικού φαινομένου» όπως λένε τα διάφορα καλοπληρωμένα παπαγαλάκια; 

Ο καπιταλισμός!

Και αυτό αποκαλύπτεται με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο (και) από την έρευνα του ΚΕΠΥ.

Η ανισόμετρη ανάπτυξη του καπιταλισμού

Πρώτα και κύρια αναγνωρίζουν τις πλημμύρες ως «ανθρωπογενείς καταστροφές». Και πολύ σωστά κάνουν. Χωρίς μια τέτοια αναγνώριση απλά θα κατηγορούσαμε την κακή μας μοίρα. Σε μια πρόταση συμπυκνώνουν την ουσία για τη δημιουργία τέτοιου είδους καταστροφών. «Ο συνδυασμός αυτός, δηλαδή ένας ταξικά άνισα ανεπτυγμένος πολεοδομικός ιστός, ανίκανος δομικά και χωρίς την απαραίτητη υποδομή να αντιμετωπίσει ολοκληρωμένα τις πλημμύρες, και η ερημωμένη ύπαιθρος είναι οι βασικές αιτίες των σύγχρονων καταστροφικών πλημμυρικών φαινομένων». Αποκαλύπτεται πως ένας από τους λόγους (αν όχι ο βασικότερος) είναι η ανισόμετρη ανάπτυξη του καπιταλισμού. Η ανάγκη του μεγάλου κεφαλαίου για εργατικά χέρια, οδήγησε σε τσιμεντουπόλεις-τέρατα χωρίς πράσινο από την μια. Από την άλλη, η ερήμωση χωριών είχε ως αποτέλεσμα να χαθεί και η συλλογική μνήμη σχετικά με το πως μπορούν να εξελιχθούν τα όποια καιρικά φαινόμενα στην εκάστοτε περιοχή αλλά και η όποια υποδομή θα μπορούσε να είχε διαμορφωθεί με στόχο τον περιορισμό μιας ενδεχόμενης πλημμύρας. Πόλεις πνιγμένες στο τσιμέντο από τη μια, χωρίς πράσινο για να μπορεί να απορροφήσει το νερό και από τη άλλη χωριά ξεχασμένα, εγκαταλελειμμένα και αφημένα στη μοίρα τους να ρημάζουν εξαιτίας της αδιαφορίας του κράτους. Μια αντίθεση με κοινό παρονομαστή την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου, που οδήγησε ένα καιρικό φαινόμενο να φέρει μια τεράστια καταστροφή και στο θάνατο τόσους ανθρώπους.

Το δέντρο είναι μέσα στο δάσος

Στην έρευνα αυτή του ΚΕΠΥ γίνεται ένας σαφής διαχωρισμός προκειμένου να γίνει μια ουσιαστική ας πούμε ένωση. Των άμεσων θυμάτων από την πλημμύρα (πχ πνιγμός, βαριά τραύματα, ηλεκτροπληξία, υποθερμία κτλ) και των θυμάτων ως απόρροια της πλημμύρας. Γιατί τις περισσότερες φορές τα θύματα μιας τέτοιας καταστροφής δεν είναι μόνο οι πνιγμένοι. Είναι και όλοι αυτοί που αντιμετωπίζουν τα όποια αποτελέσματά της. Οσμές, λυματολάσπη, μούχλα σε κλειστούς χώρους, νεκρά ζώα, μολυσμένος υδροφόρος ορίζοντας, λάσπη που έχει στεγνώσει και γίνεται σκόνη και πολλά άλλα αποτελούν παράγοντες που όχι απλά επιβαρύνουν τον ανθρώπινο οργανισμό, αλλά οδηγούν ακόμη και στο θάνατο! 

Αποτελούν αιτίες για αναπνευστικές λοιμώξεις, γαστρεντερίτιδα, χολέρα, ηπατίτιδα Α και Ε, λεπτοσπείρωση κ.α. Αρρώστιες που ναι μεν δεν οδηγούν άμεσα στο θάνατο αλλά προσβάλλουν πλατιά κομμάτια πληθυσμού (πολλές από αυτές αποτελούν και αιτίες επιδημίας αν δεν αντιμετωπιστούν εγκαίρως), με αποτέλεσμα πολλοί από αυτούς να μην τα καταφέρουν και να καταλήξουν! Επίσης, πολύ σωστά αναφέρεται στην έρευνα πως η έκθεση ενός ανθρώπου σε μια πλημμύρα επιδρά ακόμη και στην ψυχική του υγεία. Προκαλεί στρες που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε εμφράγματα! Θύματα όλοι της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής, που αποκρύπτει την αλήθεια και τα ρίχνει όλα στις.. «άγνωστες βουλές του Κυρίου» και τη Μητέρα Φύση που.. εκδικείται! Μόνο που δεν ήταν η Μητέρα Φύση αυτή που άφησε κοπάδια ολόκληρα να σαπίζουν για μέρες και να σκορπούν αρρώστιες, ούτε ήταν αυτή που μπάζωνε ρέματα! 

Όπου φτωχός κι η μοίρα του

Έτσι λέει μια παροιμία του σοφού μας λαού και έχει δίκιο. Με δυο λέξεις αποτυπώνει την ταξικότητα αυτής της κοινωνίας και όλα όσα αυτή φέρει. Μπορεί κάποιοι να τη χρησιμοποιούν μοιρολατρικά, μα στην ουσία της αποκαλύπτει την αγριότητα με την οποία οι δυνάμεις του κεφαλαίου αντιμετωπίζουν την εργατική τάξη και συνολικά τον κόσμο της δουλειάς. Μετά την επέλαση του Ντάνιελ, δεν ήταν λίγοι αυτοί που για μέρες εισέπνεαν τη σκόνη από τη λυματολάσπη και τις οσμές από τα κουφάρια των νεκρών ζώων που το κράτος αδιαφορούσε να περισυλλέξει. Που αναγκάζονταν να χρησιμοποιούν το μολυσμένο νερό της βρύσης επειδή δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν εμφιαλωμένα νερά μιας και είχε μολυνθεί ο υδροφόρος ορίζοντας. Ούτε ήταν λίγοι αυτοί που με λοιμώξεις αναπνευστικού, γαστρεντερίτιδες και δερματικά δεν είχαν τη δυνατότητα να πάνε σε γιατρό ή να ακολουθήσουν συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή. Ούτε ήταν λίγοι αυτοί που εξαιτίας της καταστροφής έχασαν τη δουλειά τους και δεν είχαν κανένα απολύτως εισόδημα για να τα βγάλουν πέρα. 

Αναφέρει η έρευνα του ΚΕΠΥ πως «Η τριπλή αυτή ανισότητα – η μειωμένη δηλαδή ικανότητα των χαμηλών κοινωνικοοικονομικών ομάδων να προλάβουν, να απαντήσουν και να ανακάμψουν από πλημμυρικά γεγονότα – αποτελεί δομικό χαρακτηριστικό των ανθρωπογενών πλημμυρικών καταστροφών στις σύγχρονες καπιταλιστικές κοινωνίες». Και έχει δίκιο. Ούτε το κακό ριζικό φταίει. Ούτε τα καιρικά φαινόμενα είναι ακραία. Ούτε ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα να προβλεφθούν για να αποφευχθούν μελλοντικά πλημμύρες και καταστροφές. Ούτε φυσικά ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα να στηριχθούν όχι μόνο οικονομικά αλλά ουσιαστικά και σε όλα τα επίπεδα οι πληγέντες. Όμως πολύ απλά, ούτε θέλουν ούτε μπορούν. Και ο μόνος τρόπος για να ανατραπεί όλη αυτή η κατάσταση είναι ένας. Να πάρει η εργατική τάξη και ο λαός την κατάσταση στα χέρια τους. Γιατί ο φτωχός εργαζόμενος λαός παραμένει ουσιαστικά απροστάτευτος απέναντι στην αγριότητα όχι τόσο της φύσης, αλλά κυρίως του καπιταλισμού. Της αδιαφορίας του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου και του πολιτικού τους προσωπικού, που μπρος στην αύξηση της κερδοφορίας τους δεν υπολογίζουν ούτε καν το δικαίωμα στην ίδια τη ζωή. 

Μανώλης Βλαχοσταμάτης, μέλος του ΚΚΕ(μ-λ)