Έχασε την ζωή του το βράδυ της Πέμπτης 4 Δεκέμβρη στην Χαλυβουργία Θεσσαλίας του Μάνεση, ο εργάτης Χρήστος Ανεστιάδης, 49 χρονών και πατέρας 2 παιδιών καθώς έπεσε σε δεξαμενή νερού και βρέθηκε μετά από αρκετή ώρα από τους συναδέλφους του που τον έψαχναν.
Το σημείο που έγινε το "ατύχημα" είναι εκτός του κτιρίου παραγωγής, δεν υπάρχει καθόλου φωτισμός και η δεξαμενή, βάθους έξι μέτρων, δεν έχει καμία κάλυψη. Στο πόστο του ήταν μόνος του ενώ έπρεπε να είναι τουλάχιστον δύο άτομα και δεν υπήρχε κανένα μέτρο προστασίας. Οι έρευνες στο εργοστάσιο ξεκίνησαν μόνο μετά από τηλεφώνημα της γυναίκας του καθώς είχε αργήσει να γυρίσει σπίτι του.
Με ακριβώς τον ίδιο τρόπο είχε χάσει την ζωή του και άλλος εργάτης στην Χαλυβουργία Θεσσαλίας το 2006 ο οποίος βρέθηκε μετά από τρείς μέρες καθώς κανένας δεν γνώριζε για την τύχη του.
Η εντατικοποίηση της δουλειάς που έχει επιβάλει ο Μάνεσης και τα ανύπαρκτα μέσα προστασίας στον χώρο οδήγησαν σε ένα ακόμα "εργατικό ατύχημα" μία νέα δολοφονία εργάτη μετά από αυτή της ΑΓΕΤ τον περασμένο Ιούλιο.
Στην συνέλευση που έγινε το βράδυ της Παρασκευής 5 Δεκέμβρη μέσα στο εργοστάσιο οι εργάτες αποφάσισαν να ξεκινήσουν 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες μέχρι την κηδεία του συναδέλφου τους, παρά την εισήγηση της διοίκησης του σωματείου να μην κάνουν καμία κινητοποίηση καθώς είχαν την διαβεβαίωση του Μάνεση ότι θα έπαιρνε μέτρα ασφαλείας (!!!) Από την άλλη η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Βόλου είναι εξαφανισμένη και μέχρι στιγμής δεν έχει ανακοινώσει την παραμικρή κινητοποίηση. Και οι δυό είναι υπόλογοι σε όλους τους εργάτες τόσο για την σημερινή τους στάση όσο και για την "πλάτη" που έβαλαν την περίοδο του ηρωϊκού απεργιακού αγώνα της Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο, στηρίζοντας τον Μάνεση.
Η Λαϊκή Αντίσταση-Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία έβγαλε ανακοίνωση καταγγελίας για το νέο αυτό έγκλημα της εργοδοσίας και θα σταθεί στο πλευρό των εργατών της Χαλυβουργίας στις κινητοποιήσεις τους.
Το σημείο που έγινε το "ατύχημα" είναι εκτός του κτιρίου παραγωγής, δεν υπάρχει καθόλου φωτισμός και η δεξαμενή, βάθους έξι μέτρων, δεν έχει καμία κάλυψη. Στο πόστο του ήταν μόνος του ενώ έπρεπε να είναι τουλάχιστον δύο άτομα και δεν υπήρχε κανένα μέτρο προστασίας. Οι έρευνες στο εργοστάσιο ξεκίνησαν μόνο μετά από τηλεφώνημα της γυναίκας του καθώς είχε αργήσει να γυρίσει σπίτι του.
Με ακριβώς τον ίδιο τρόπο είχε χάσει την ζωή του και άλλος εργάτης στην Χαλυβουργία Θεσσαλίας το 2006 ο οποίος βρέθηκε μετά από τρείς μέρες καθώς κανένας δεν γνώριζε για την τύχη του.
Η εντατικοποίηση της δουλειάς που έχει επιβάλει ο Μάνεσης και τα ανύπαρκτα μέσα προστασίας στον χώρο οδήγησαν σε ένα ακόμα "εργατικό ατύχημα" μία νέα δολοφονία εργάτη μετά από αυτή της ΑΓΕΤ τον περασμένο Ιούλιο.
Στην συνέλευση που έγινε το βράδυ της Παρασκευής 5 Δεκέμβρη μέσα στο εργοστάσιο οι εργάτες αποφάσισαν να ξεκινήσουν 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες μέχρι την κηδεία του συναδέλφου τους, παρά την εισήγηση της διοίκησης του σωματείου να μην κάνουν καμία κινητοποίηση καθώς είχαν την διαβεβαίωση του Μάνεση ότι θα έπαιρνε μέτρα ασφαλείας (!!!) Από την άλλη η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Βόλου είναι εξαφανισμένη και μέχρι στιγμής δεν έχει ανακοινώσει την παραμικρή κινητοποίηση. Και οι δυό είναι υπόλογοι σε όλους τους εργάτες τόσο για την σημερινή τους στάση όσο και για την "πλάτη" που έβαλαν την περίοδο του ηρωϊκού απεργιακού αγώνα της Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο, στηρίζοντας τον Μάνεση.
Η Λαϊκή Αντίσταση-Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία έβγαλε ανακοίνωση καταγγελίας για το νέο αυτό έγκλημα της εργοδοσίας και θα σταθεί στο πλευρό των εργατών της Χαλυβουργίας στις κινητοποιήσεις τους.
Νέο έγκλημα της εργοδοσίας ο νεκρός εργάτης στην Χαλυβουργία
Εργάτες, εργαζόμενοι , νέοι και νέες
Η Λαϊκή Αντίσταση-Αριστερή Ανιιμπεριαλιστική Συνεργασία καταγγέλλει το νέο έγκλημα της εργοδοσίας στην Χαλυβουργία με τον άδικο χαμό του εργάτη Χρήστου Ανεστιάδη.
Στο Νταχάου του Μάνεση η δουλειά δεν απελευθερώνει αλλά σκοτώνει. Εκεί που επικρατεί η κόλαση της εντατικοποίησης της δουλειάς, των ανύπαρκτων μέτρων ασφαλείας και το πετσόκομμα του μεροκάματου, η εργατική τάξη θρηνεί ακόμα ένα παλικάρι της.
Ατέλειωτος ο φόρος αίματος και ο κατάλογος των σκοτωμένων και σακατεμένων εργατών, θυσία στο βωμό των κερδών του καπιταλιστικού κηφηναριού.
Εργάτες , εργαζόμενοι, νέοι και νέες
Αυτό το νέο έγκλημα της εργοδοσίας στην Χαλυβουργία πρέπει να διαλύσει όλες τις αυταπάτες, την αναμονή και την υποχώρηση απέναντι στους εκβιασμούς και την τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς.
Ο μινώταυρος του κέρδους δεν θα χορτάσει μόνο με την θυσία του εργάτη Χρήστου Ανεστιάδη, όπως δεν έχει χορτάσει με τον χαμό και το σακάτεμα τόσων εργατών. Και είναι υπόλογοι όσοι έβαλαν και βάζουν «πλάτη» στην υποχώρηση και την αναμονή του εργατικού και λαϊκού κινήματος απέναντι στην επίθεση από κυβέρνηση – ΕΕ –ΔΝΤ. Είναι υπόλογοι όσοι κράτησαν με εκβιασμούς και απειλές τους εργάτες της Χαλυβουργίας στον Βόλο έξω από τον ηρωικό απεργιακό αγώνα στην Χαλυβουργία του Ασπρόπυργου.
Οι εργάτες στην Χαλυβουργία έδειξαν την αγωνιστική τους διάθεση με απεργιακή κινητοποίηση μέχρι την ημέρα της κηδείας του συναδέλφου τους, παρά την πρόταση της διοίκησης του σωματείου τους να μην προχωρήσουν σε κινητοποιήσεις, γιατί είχαν τάχα διαβεβαιώσεις ότι ο Μάνεσης θα πάρει μέτρα προστασίας, ενώ και η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Βόλου είναι εξαφανισμένη και δεν έχει ανακοινώσει καμία κινητοποίηση.
Το δικαίωμα στην μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα και ελευθερίες, με μέτρα ασφαλείας, πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και πλήρη συνταξιοδότηση για όλους, είναι αναφαίρετο για αυτούς που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο.
Το δικαίωμα αυτό θα το κατακτήσουμε με αγώνες και οργάνωση στους χώρους δουλειάς, δεν θα μας το χαρίσει κανείς, δεν θα το παζαρέψουμε, δεν θα το τεμαχίσουμε.
Βόλος 6 Δεκέμβρη 2014