Η ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ!
ΓΚΡΕΜΙΖΟΥΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΑΙΩΝΑ,
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ - ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
Ενάντια στην καπιταλιστική-ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα,
για να ζήσουμε πρέπει να αγωνιστούμε!
To KKE(μ-λ) καλεί τους εργαζομένους, τη νεολαία, το λαό του Βόλου στην απεργιακή συγκέντρωση και διαδήλωση την Τετάρτη 1η Μάη,
στις 10:30, στην Πλατεία Ελευθερίας.
Ολόκληρη η ανακοίνωση της οργάνωσης:
.jpg)
Πολύ μικρή έως ελάχιστη ήταν η παρουσία νεολαίας στην απεργιακή συγκέντρωση και πορεία. Όλη η προηγούμενη εβδομάδα έμεινε κενή από γενικές συνελεύσεις και καλέσματα που θα συνέδεαν τους αγώνες των εργαζομένων με την πάλη των φοιτητών. Την ίδια στιγμή, η εντατικοποίηση στους χώρους σπουδών που οξύνθηκε ασφυκτικά μετά την περίοδο των καταλήψεων, δεν επέτρεψε σε μεγάλο μέρος της φοιτητικής νεολαίας να κατέβει στο δρόμο.
Τόσο τα συνθήματα, όσο και οι ανακοινώσεις των διαδηλωτών ανεδείκνυαν την αναγκαιότητα συνέχισης του απεργιακού αγώνα για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, για συλλογικές συμβάσεις, για ασφάλιση και ανθρώπινους όρους εργασίας. Δεν έλειψαν αντιπολεμικά συνθήματα στη βάση της εμπλοκής της χώρας στα πολεμικά μέτωπα σε Μέση Ανατολή και Ουκρανία, όπως και συνθήματα υπεράσπισης του λαού της Παλαιστίνης. Το κοινό μπλοκ της Ταξικής Πορείας και των Αγωνιστικών Κινήσεων προσπάθησε να αναδείξει την μάχη της αντίστασης στην πολιτική της εξάρτησης από την Ε.Ε. που τσακίζει εργασιακά και φοιτητικά δικαιώματα στο βωμό της κρίσης του συστήματος.
Ενώ η λαϊκή οργή οξύνεται μέσα σε συνθήκες μία ολομέτωπης επίθεσης από την πολιτική κυβέρνησης και κεφαλαίου, ενώ οι φοιτητικές μάζες αγανακτούν μπροστά στην μαύρη προοπτική του παρόν και μέλλοντος που βιώνουν και τους υπόσχεται το σύστημα, είναι αναγκαιότητα να οργανωθούν πραγματικές ταξικές και λαϊκές μάχες. Με γενικές συνελεύσεις σε κάθε σωματείο και φοιτητικό σύλλογο, με μαζικές απεργίες σε κάθε χώρο δουλειάς και ζωντανές καταλήψεις σε κάθε σχολή, με κοινές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις εργαζομένου λαού και νεολαίας – να οικοδομήσουμε ένα πλατύ μέτωπο αντίστασης και διεκδίκησης! Να αγωνιστούμε μαζικά για τις κατακτήσεις που το σύστημα τσακίζει σε σπουδές-δουλειά-υγεία-ζωή.
Η απεργία στις 17 Απρίλη να γίνει υπόθεση όλων των εργαζόμενων!
ΟΛΟΙ στην Απεργία στις 17 Απριλίου
Πλατεία Ελευθερίας 10.30 π.μ.
75 χρόνια πέρασαν από την ίδρυση του ΝΑΤΟ. 75 χρόνια από την ίδρυση του μεγαλύτερου δολοφονικού ιμπεριαλιστικού οργανισμού. 75 χρόνια πόλεμοι, σφαγές, επεμβάσεις, χούντες.
1945. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος έχει λήξει. Ο Κόκκινος Στρατός έχει συντρίψει το ναζισμό και ήδη στην Ανατολική Ευρώπη έχουν δημιουργηθεί οι Λαϊκές Δημοκρατίες. Ισχυρά κομμουνιστικά κόμματα και εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα σε ολόκληρη την υφήλιο θέτουν ζήτημα εξουσίας. Στην Κίνα είναι θέμα χρόνου για το Κομμουνιστικό Κόμμα να πάρει την εξουσία και να ανατραπεί ο καπιταλισμός στην πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου.
Την υπεράσπιση του καπιταλιστικού συστήματος που έχει κλονιστεί συθέμελα, θα αναλάβουν οι ΗΠΑ. Έχοντας κερδίσει την πρωτοκαθεδρία του ιμπεριαλισμού από τη Μ. Βρετανία, μεθοδεύουν τη δημιουργία μιας στρατιωτικοπολιτικής συμμαχίας κρατών που θα φρενάρει την άνοδο του επαναστατικού κινήματος και θα στραφεί εναντίον των σοσιαλιστικών χωρών.
Η αρχή θα γίνει το Φλεβάρη του 1946 με το περίφημο «μακρύ τηλεγράφημα» του Τζορτζ Κέναν, διπλωμάτη των ΗΠΑ στη Μόσχα. Σ’ αυτό αναφέρεται στη σκληρή εξωτερική πολιτική που έπρεπε να ακολουθήσουν οι ΗΠΑ για την «αναχαίτιση του σοβιετικού επεκτατισμού».
Στο ίδιο μήκος κύματος θα κινηθεί ένα μήνα αργότερα κι ο Τσόρτσιλ με την ομιλία του στο Φούλτον του Μιζούρι όπου θα υποστηρίξει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο την «ιερή» υποχρέωση του «ελεύθερου κόσμου» να υπερασπιστεί την ύπαρξή του από τον κίνδυνο του κομμουνισμού. Σ’ αυτήν την ομιλία θα χρησιμοποιήσει τον όρο «σιδηρούν παραπέτασμα» αντιγράφοντας τον Γκέμπελς (υπουργό προπαγάνδας των Ναζί) που χρησιμοποίησε τον ίδιο όρο για την ΕΣΣΔ ένα χρόνο νωρίτερα. «"Από το Στετίνο στη Βαλτική μέχρι την Τεργέστη στην Αδριατική ένα σιδηρούν παραπέτασμα έχει απλωθεί κατά μήκος της ηπείρου…" και ζητούσε τη δημιουργία μιας συμμαχίας των αγγλόφωνων λαών που με τις πλουτοπαραγωγικές πηγές τους και τις ναυτικές και αεροπορικές βάσεις τους "σπαρμένες σ’ ολόκληρο τον κόσμο" μπορούσαν να προσφέρουν "μια συντριπτική εγγύηση ασφαλείας"…». («Από τη Γιάλτα στο Βιετνάμ», σελ. 85)
Στις 12 Μάρτη του 1947 οι ΗΠΑ, δια στόματος του ίδιου του προέδρου τους, Χάρι Τρούμαν, ανακοινώνουν το «Δόγμα Τρούμαν». Το δόγμα αυτό θα καθορίσει από δω και πέρα «την πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών για την υποστήριξη ελεύθερων λαών που θα προβάλουν αντίσταση στις απόπειρες υποδούλωσης από ένοπλες μειονότητες ή εξωτερικές πιέσεις». («Διπλωματία», σελ. 506). Και φυσικά όταν αναφέρονται σε «ένοπλες μειονότητες» και «εξωτερικές πιέσεις» εννοούν τα επαναστατικά κομμουνιστικά και εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα και το σοσιαλιστικό στρατόπεδο.
Το δόγμα θα συμπληρωθεί λίγους μήνες αργότερα με το σχέδιο Μάρσαλ δηλαδή την οικονομική «βοήθεια» των ΗΠΑ προς την Ευρώπη για την ανοικοδόμησή της. Ο Ψυχρός Πόλεμος μόλις έχει αρχίσει.
Μέχρι τον Απρίλη του 1949 που ιδρύεται το ΝΑΤΟ θα πραγματοποιηθούν ουκ ολίγες προσπάθειες των Δυτικών για δημιουργία «αμυντικών» συμμαχιών όπως η συνθήκη της Δουνκέρκης μεταξύ Μ. Βρετανίας και Γαλλίας το 1947, η Συνθήκη του Ρίο την ίδια χρονιά μεταξύ ΗΠΑ και χωρών της Λατινικής Αμερικής και ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΚ) το 1948. Σημαντικότερη από αυτές ήταν η «Δυτική Συμμαχία» που συγκροτήθηκε το Μάρτη του 1948 στις Βρυξέλλες από 5 ευρωπαϊκά κράτη (Μ. Βρετανία, Γαλλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο).
Ίδρυση του ΝΑΤΟ
Τελικά στις 4 Απρίλη του 1949 θα ιδρυθεί το ΝΑΤΟ που έμελε να παίξει καθοριστικό ρόλο στην παγκόσμια ιστορία από τις αρχές του δευτέρου μισού το 20ου αι. μέχρι και τις μέρες μας. Οι ΗΠΑ θα έχουν για όλο αυτό το διάστημα ηγετικό ρόλο στη λυκοσυμμαχία. Θα σπείρουν στρατιωτικές βάσεις σε κάθε γωνιά του κόσμου, θα καθοδηγήσουν με τη βοήθεια της CIA δεκάδες πραξικοπήματα και θα επέμβουν στρατιωτικά σε πολλές χώρες του πλανήτη είτε με τη συμφωνία των ΝΑΤΟϊκών συμμάχων τους είτε μόνες τους. Μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις οι επεμβάσεις θα πραγματοποιηθούν και με την κάλυψη του ΟΗΕ.
Το 1952 θα ενταχθούν στο ΝΑΤΟ η Ελλάδα και η Τουρκία και το 1955 η Δυτ. Γερμανία. Η επόμενη είσοδος κράτους είναι της Ισπανίας το 1982 και μετά τις ανατροπές του '90-'91 θα μπουν σχεδόν όλες οι χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Σήμερα το ΝΑΤΟ μετρά 29 κράτη.
Επεμβάσεις και πραξικοπήματα
Ένα μόλις χρόνο μετά την ίδρυση του ΝΑΤΟ, το 1950, οι Αμερικάνοι θα επέμβουν στρατιωτικά στην Κορέα. Επί τρία χρόνια αιματοκυλούν τον κορεατικό λαό (4 εκατ. νεκροί) και βομβαρδίζουν όλες σχεδόν τις πόλεις της Β. Κορέας. Το ενδεχόμενο της ρίψης ατομικής βόμβας συζητήθηκε σοβαρά στα αμερικανικά επιτελεία.
Η συνέχεια είναι ακόμα πιο αιματηρή. Ένας από τους πρώτους στόχους των ΗΠΑ ήταν η πλήρης κυριαρχία τους στην αμερικανική ήπειρο με δεκάδες πραξικοπήματα και στρατιωτικές επεμβάσεις:
Γουατεμάλα 1954, οι ΗΠΑ στέλνουν στρατό, ανατρέπουν την εκλεγμένη κυβέρνηση και εγκαθιδρύουν στρατιωτική δικτατορία.
Κούβα 1961, Αμερικανοί μισθοφόροι εισβάλουν στον κόλπο των Χοίρων.
Στα 1965 οι ΗΠΑ καταλαμβάνουν στρατιωτικά τον Άγιο Δομήνικο.
Στη Χιλή η CIA σε συνεργασία με τον Πινοσέτ θα εγκαθιδρύσει μια στυγνή δικτατορία, ανατρέποντας την εκλεγμένη κυβέρνηση του Αλιέντε και δολοφονώντας τον ίδιο.
Στη Νικαράγουα, σε όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του ’80, οι ΗΠΑ θα στηρίξουν με σύγχρονο οπλισμό και πολύ χρήμα τους ακροδεξιούς Κόντρας ενάντια στην κυβέρνηση των Σαντινίστας.
Στα 1983, 2.000 Αμερικανοί πεζοναύτες εισβάλουν στη Γρενάδα, ένα μικροσκοπικό νησί της Καραϊβικής, ανατρέποντας την φιλοσοβιετική κυβέρνηση και σκοτώνοντας δεκάδες.
Μια νέα στρατιωτική εισβολή των Αμερικανών στον Παναμά πραγματοποιήθηκε το 1989 για τον έλεγχο της διώρυγας.
Ακόμα πιο σοβαρές όμως είναι οι επεμβάσεις των ΗΠΑ σε χώρες της Ασίας, της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής που σε ορισμένες περιπτώσεις ο αριθμός των νεκρών αγγίζει τα όρια της γενοκτονίας.
Ανατροπή της κυβέρνησης του Ιράν με πραξικόπημα της CIA το 1953, επέμβαση στο Λίβανο 1958 και κατάληψη της Βηρυτού, δολοφονία του ηγέτη του Κονγκό, Πατρίς Λουμούμπα στα 1960, στρατιωτική δικτατορία στην Ελλάδα το 1967 και απόπειρα πραξικοπήματος στην Κύπρο το 1974 με τις ευλογίες των βορειοαμερικάνων ιμπεριαλιστών.
Μελανό στίγμα θα μείνει στην ιστορία των ΗΠΑ ο πόλεμος του Βιετνάμ που θα ξεκινήσει το 1963. 1.500.000 Αμερικανοί στρατιώτες θα λάβουν μέρος, χάνοντας τελικά έναν πόλεμο και θα διαρκέσει σχεδόν μια δεκαετία.
Άμεση είναι και η εμπλοκή των ΗΠΑ στο πραξικόπημα του 1965 στην Ινδονησία που θα έχει ως αποτέλεσμα τη δολοφονία περισσότερων από 1.000.000 κομμουνιστών.
Σε μια νέα σφαγή θα λάβουν μέρος οι Αμερικάνοι στην Καμπότζη από το 1969 μέχρι το 1975 με 2.000.000 νεκρούς.
Στη Μέση Ανατολή οι ΗΠΑ θα συνδράμουν το Ισραήλ σε όλους τους αραβοϊσραηλινούς πολέμους εναντίον της Αιγύπτου, της Συρίας, του Λιβάνου τη δεκαετία του ’70 και στις αρχές του ’80.
Μετά την κατάρρευση των χωρών του ανατολικού μπλοκ τα γεράκια των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ θα εφεύρουν τον «Άξονα του κακού» βάζοντας στο στόχαστρο όποιο κράτος δεν έχει φιλοδυτικό προσανατολισμό. Θεωρώντας ότι δεν υπάρχει πλέον ισχυρός αντίπαλος, διεκδικούν την παγκόσμια κυριαρχία. Βαλκάνια, Μ. Ανατολή και Κεντρική Ασία θα γίνουν οι νέες εστίες πολέμου όπου τα ΝΑΤΟϊκά γεράκια θα δοκιμάσουν τα πιο σύγχρονα όπλα.
Το 1991 ξεκινά στρατιωτική επίθεση των ΗΠΑ στο Ιράκ που θα ολοκληρωθεί το 2003 με την κατάληψη της χώρας.
Την ίδια χρονιά με τη στήριξη όλων των Ευρωπαίων συμμάχων τους θα βάλουν μπροστά το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Βομβαρδισμοί στη Βοσνία το 1994, την Κροατία το 1996, τη Σερβία το 1999.
Το 2001 με αφορμή το χτύπημα στους «δίδυμους πύργους» εξαπολύουν επίθεση στο Αφγανιστάν με αποτέλεσμα το θάνατο χιλιάδων.
Το πάζλ των στρατιωτικών επεμβάσεων συμπληρώνεται με δεκάδες βομβαρδισμούς όπως στη Λιβύη το 1981, το Λίβανο το 1982, το Σουδάν το 1998, εμπλοκές σε πολέμους όπως το 1987 στον πόλεμο Ιράν - Ιράκ, επεμβάσεις όπως στη Σομαλία το 1992 και ξανά βομβαρδισμοί στη Λιβύη το 2011 που είχαν ως αποτέλεσμα την ανατροπή του Καντάφι.
Ακόμα πιο πρόσφατη είναι η εμπλοκή τους στην Ουκρανία με την ολοφάνερη στήριξη των νεοναζί που ακόμα βρίσκονται στην κυβέρνηση όπως και στη Συρία που εδώ και χρόνια κομματιάζουν το λαό της.
Τέλος πρέπει να τονίσουμε ότι και άλλες χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ όπως η Μ. Βρετανία και η Γαλλία ακόμα και μόνες τους ενεπλάκησαν σε πολέμους όπως ο αυτός των Φόκλαντ το 1982 και της Αλγερίας 1954-1962.
Επιγραμματικά θα λέγαμε ότι το ΝΑΤΟ είναι μια δολοφονική μηχανή, ένας παγκόσμιος χωροφύλακας που στρέφεται ενάντια στους λαούς και υπερασπίζεται μόνο τα συμφέροντα των δυτικών ιμπεριαλιστών. Η 70χρονη πορεία του είναι σπαρμένη με θάνατο και βουτηγμένη στο αίμα των λαών.
Πηγές
«Διπλωματία», Χένρι Κίσινγκερ, εκδ. Νέα Σύνορα - Λιβάνη
«Από τη Γιάλτα στο Βιετνάμ», Ντ. Χόροβιτς, εκδ. Κάλβος
«Η μαύρη βίβλος του καπιταλισμού», εκδ. Λιβάνη
