Δεν πέρασε ούτε μια εβδομάδα απ’ τις ευρωεκλογές και τα μεγάλα λόγια και οι υποσχέσεις εξανεμίστηκαν. Οι υποσχέσεις των κομμάτων της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ για καλύτερες μέρες που φαίνονται στο βάθος του ορίζοντα αποδείχθηκαν ψεύτικες και απατηλές. Δεν προλάβαμε καλά- καλά να «χαρούμε» απ’ τις υποσχέσεις τους και βγήκαν στον αφρό όλες οι αλήθειες. Μείωση των επικουρικών συντάξεων, άρνηση εφαρμογής των αποφάσεων των δικαστηρίων για την επαναπρόσληψη των απολυμένων καθαριστριών και μια πρωτοφανή απόφαση για την νομιμοποίηση των μαζικών απολύσεων. Με απόφαση της κυβέρνησης και του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας δόθηκε το δικαίωμα στην εργοδοσία της Χαλυβουργίας να προχωρήσει σε ομαδικές μαζικές απολύσεις, κάτι που μέχρι σήμερα ΚΑΜΙΑ κυβέρνηση δεν είχε τολμήσει να το κάνει. Με την απόφαση όμως αυτή λύθηκαν τα χέρια της εργοδοσίας για να απολύει όποιους και όσους θέλει με διάφορα προσχήματα.
Τις τελευταίες μέρες οι εργαζόμενοι στη Μαγνησία βρίσκονται αντιμέτωποι με ένα νέο μεγάλο κύμα αντεργατικής επίθεσης. Η εργοδοσία στη Χαλυβουργία επέβαλε νέες μειώσεις κατά 12,5% στις αποδοχές, ενώ ταυτόχρονα προχωράει σε εκ περιτροπής εργασία και νέες διαθεσιμότητες. Τα ίδια ισχύουν και για την ΑΓΕΤ όπου οι μειώσεις στις αποδοχές φτάνουν στα 500 ευρώ περίπου το μήνα ενώ σχεδόν 100 εργαζόμενοι μπαίνουν σε πρόγραμμα «οικειοθελούς αποχώρησης», δηλαδή έμμεση απόλυση.
Για να περάσει τις αποφάσεις αυτές η εργοδοσία απαίτησε να υπάρξει συναίνεση και των εργαζομένων. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση της Χαλυβουργίας όπου στη γενική συνέλευση αρχικά οι εργαζόμενοι αρνήθηκαν τις μειώσεις, όμως η εργοδοσία με έντονες πιέσεις και την «βοήθεια» συνδικαλιστικών φιλοεργοδοτικών παραγόντων εξανάγκασε τους εργαζόμενους να υποταχθούν και να δεχθούν τις μειώσεις και το άνοιγμα το δρόμου στις απολύσεις.
Για τη σημερινή δραματική κατάσταση υπάρχουν συγκεκριμένες ευθύνες. Αναμφισβήτητα την κύρια ευθύνη έχει η ίδια η κυβέρνηση η όποια εφαρμόζοντας πιστά την πολιτική του μνημονίου που απαιτούν Ε.Ε. και ΔΝΤ, άνοιξε το δρόμο στις ομαδικές απολύσεις, στις μειώσεις των μισθών και την διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Μεγάλη επίσης ευθύνη έχουν όλες εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις , όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες όλο το προηγούμενο διάστημα δημιουργούσαν ψεύτικες ελπίδες ότι με την ψήφο θα έλυναν τα προβλήματα, υπονομεύοντας με τον τρόπο αυτό κάθε αγωνιστική κινητοποίηση.
Μεγάλη επίσης ευθύνη όμως έχουν και συγκεκριμένες συνδικαλιστικές δυνάμεις που επίσης με τη στάση τους υπονόμευσαν τις εργατικές διαθέσεις. Έτσι απαράδεκτη έως εγκληματική είναι η στάση των δυνάμεων ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ που συμπαρατάχθηκαν με την εργοδοσία και έπαιξαν το ρόλο του Δούρειου Ίππου στις κινητοποιήσεις. Μεγάλη όμως ευθύνη έχουν και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την αγωνία των εργαζομένων αλλά αντί να προσανατολίσει τα συνδικάτα σε μαζικές ενωτικές κινητοποιήσεις, ζητάει την ένταξή τους στο ΠΑΜΕ μετατρέποντάς τα σε κομματικά «μαγαζιά» που θα έχει σαν αποτέλεσμα την διάλυσή τους, αδιαφορώντας για την σημερινή εκρηκτική κατάσταση.
Οι εργάτες και όλοι οι εργαζόμενοι έχουν να βαδίσουν έναν δύσκολο δρόμο, στηριγμένοι στις δικές τους δυνάμεις, να οργανώσουν την αντίστασή τους και τις διεκδικήσεις τους. Καμία υποχώρηση δεν θα καλυτερέψει τις συνθήκες της δουλειάς τους και δεν θα εμποδίσει την εργοδοσία να συνεχίσει την επίθεση.
ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΟΙ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΙΣΘΩΝ!
ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ-ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ!
ΜΑΖΙΚΟΣ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΟΣ ΕΝΩΤΙΚΟΣ ΤΑΞΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου