Εδώ και τρεις μέρες η φωτιά κατασπαράζει ό,τι βρει στο πέρασμά της. Καίγεται όλη η Ελλάδα. Σαρωνίδα, Κουβαράς, Καλύβια, Δερβενοχώρια, Μάνδρα, Μαγούλα βρίσκονται στο έλεος των μετώπων της φωτιάς που περικυκλώνουν την Αθήνα. Κατακαίγονται και οι τελευταίες ανάσες της Αττικής, αλλά το κεφάλαιο για άλλη μια φορά δεν κάνει βήμα πίσω από την αδηφάγα του φύση. Το κέρδος πάνω από όλα!
Σε περιοχές όπως η Μάνδρα και η Μαγούλα οι εντολές εκκένωσης δόθηκαν από το απόγευμα της 17ης Ιούλη. Σταδιακά και στις υπόλοιπες περιοχές. Η φωτιά πέρασε μέσα από κατοικημένες και βιομηχανικές περιοχές με άμεσο κίνδυνο να χαθούν ανθρώπινες ζωές. Τα μέτωπα που συνεχώς αναζωπυρώνονται δημιουργούν αποπνικτική και επικίνδυνη ατμόσφαιρα. Το σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης όμως δεν προβληματίζεται με τέτοιες λεπτομέρειες.
Η εργοδοσία των εταιριών «Greco Strom» και «SARMED AE» στην Μάνδρα δεν επέτρεψε στους εργαζόμενους να φύγουν παρά το γεγονός ότι η φωτιά πλησίαζε επικίνδυνα! Το ίδιο ισχύει και για τους εργαζόμενους στο ΠΛΑΙΣΙΟ στην περιοχή της Μαγούλας. Οι καταγγελίες τόσο για αυτές τις εταιρίες όσο και για άλλες στις πυρόπληκτες περιοχές, μαρτυρούν ότι όχι απλά δεν επέτρεψαν στους εργαζόμενους να φύγουν αλλά τους ανάγκασαν να δουλέψουν υπερωρίες σε αποπνικτικές συνθήκες, είτε για να «θυσιαστούν» με τη μάνικα στο χέρι για την περιουσία του αφεντικού , είτε για να βγάλουν όσο το δυνατόν περισσότερο παραγωγή, αφού τις μέρες που θα ακολουθούσαν δεν θα μπορούσαν τα σκλαβοπάζαρα να ανοίξουν.
Αυτές οι άθλιες συνθήκες εργασίας δεν αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά. Η δολοφονική πολιτική του κεφαλαίου δε σταματά πουθενά, έχοντας την πλήρη κάλυψη και στήριξη της κυβερνητικής πολιτικής και των αντεργατικών μέτρων που συντρίβουν το δικαίωμα στη δουλειά. Λύνουν τα χέρια της εργοδοσίας και δένουν χειροπόδαρα τους εργαζόμενους. Θέλουν θυσία στο βωμό του κεφαλαίου, θύματα αυτής της ίδιας εγκληματικής πολιτικής, τους εργαζόμενους που δουλεύουν στους 40οC στα έργα του «Μεγάλου περίπατου» του Μπακογιάννη, τον εργαζόμενο στα ναυπηγία της Ελευσίνας που πέθανε εν ώρα εξαναγκαστικής υπερωρίας στους 38ο C, τους νεκρούς των δεκάδων εργατικών ατυχημάτων και του τελευταίου διαστήματος. Είναι θύματά της οι εργαζόμενοι του ΟΣΕ που δε μετρήθηκαν στους νεκρούς του μαζικού εγκλήματος, οι εργαζόμενοι που δε μετρήθηκαν στους νεκρούς στις πλημμύρες της Μάνδρας και τους είχαν κλειδώσει σαν τα ποντίκια στα εργοστάσια.
Είναι στόχος του συστήματος να συντρίψει τον ταξικό του αντίπαλο. Η αντεργατική επίθεση θα οξύνεται, αν δεν την ανατρέψουν με την πάλη τους εργαζόμενοι. Οι εργαζόμενοι δεν είναι απλά αριθμός σε μακάβριες λίστες. Δεν είναι πρόβατα για σφαγή. Δουλεύουν για να ζήσουν και όχι για να αποτελούν βορά στις επιδιώξεις του κεφαλαίου. Μοναδικό όπλο η συγκρότηση εργατικών αγώνων μαζικών συλλογικών αποφασιστικών για το δικαίωμα στη ζωή και τη δουλειά!
- Καμία εξωτερική εργασία τις ημέρες του καύσωνα.
- Μέτρα προστασίας για όλους τους εργαζομένους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου