Την ώρα που υλοποιεί τα 88 προαπαιτούμενα μπροστά στην 4η αξιολόγησή της από τους ιμπεριαλιστές, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνεχίζει τα προκλητικά αφηγήματα. Το παραμύθι της «εξόδου από τα μνημόνια» σερβίρεται με σκοπό να κρατήσει τους εργαζόμενους και το λαό στο περιθώριο, καθώς η επίθεση συνεχίζεται αμείωτη. Όπως και να βαφτιστεί, η συνέχεια των μνημονίων θα είναι νέα μνημόνια και νέες αξιολογήσεις.
Μια διαρκής επιτροπεία που θα παγιώνει όλα τα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα που έχουν φορτωθεί στην πλάτη μας για την εξυπηρέτηση του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου. Που θα φέρει ακόμα μεγαλύτερη αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος. Που όχι μόνο δεν θα ανατρέψει την πορεία εξαθλίωσης των εργαζόμενων όλα αυτά τα χρόνια, αλλά θα την βαθαίνουν περισσότερο και για μεγαλύτερο μέρος του λαού.
Η ανεργία παραμένει σε τεράστια ποσοστά, εκβιάζοντας για την επιβολή κάθε εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Η ελαστική και προσωρινή δουλειά γίνεται ο κανόνας σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Συλλογικές συμβάσεις είτε δεν υπάρχουν είτε δεν τηρούνται. Οι μισθοί έχουν ισοπεδωθεί και μαζί όλοι οι όροι δουλειάς. Εργατικές δολοφονίες, ανύπαρκτο ωράριο, απλήρωτη και ανασφάλιστη δουλειά, απολύσεις, είναι κομμάτι μόνο της ζοφερής καθημερινότητας.
Όλα αυτά είναι αποτελέσματα της συνεχιζόμενης πολιτικής, που υπαγορεύεται από ΕΕ και ΔΝΤ και υλοποιείται από κάθε κυβέρνηση. Συμπληρώνονται με την επίθεση στο δικαίωμα στην ασφάλιση, την αύξηση της φορολογίας, τις ιδιωτικοποιήσεις, τους πλειστηριασμούς και ένα σωρό ακόμα μέτρα. Οι εργαζόμενοι, με την πάλη τους, είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να ανατρέψει αυτήν την πολιτική.
Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά κυβέρνηση, αντιπολίτευση και συνολικά το σύστημα. Γι’ αυτό και μιλούν για «νέα κανονικότητα», καλώντας μας να υποταχτούμε σε αυτόν τον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα. Γι’ αυτό και ενισχύουν την κρατική και παρακρατική καταστολή και ψηφίζουν νόμους που επιδιώκουν να απαγορέψουν τις απεργίες και κάθε εργατικό αγώνα.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, βρίσκουν σύμμαχο τη συνδικαλιστική ηγεσία. ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ χτίζουν «κοινωνικές συμμαχίες» με το κεφάλαιο και την εργοδοσία, με σκοπό να χωνέψουμε αυτό που μας ταΐζουν οι εργατοπατέρες σε όλα τα επίπεδα: ότι τα συμφέροντά μας είναι «κοινά» με του αφεντικού, ότι «όλοι μαζί» πρέπει να αποδεχτούμε το ξεζούμισμα της δουλειάς μας, την ολοένα και μεγαλύτερη ένταση της εκμετάλλευσής μας. Για να «πάει μπροστά» η χώρα, για να «έρθει η ανάπτυξη». Στην πραγματικότητα, το μόνο που τους απασχολεί είναι να αναγνωριστεί από το σύστημα, μέσω του «κοινωνικού διαλόγου» και της συμμετοχής τους σε διάφορα πόστα «συνδιοίκησης» και «συνδιαμόρφωσης πολιτικής», η διαχρονική τους υπηρεσία στην κατάπνιξη κάθε αγωνιστικής διάθεσης, στην απονεύρωση του εργατικού κινήματος.
Την απεργία στις 30 Μάη δεν θα τους τη χαρίσουμε! Δεν θα τη χαρίσουμε σε αυτούς που δεν υπερασπίστηκαν το δικαίωμα στην απεργία, που ποτέ τους δεν στήριξαν κανέναν αγώνα, που πάντα υπονόμευσαν κάθε απεργία που καλούσαν.
Σε κάθε χώρο, κάθε εργαζόμενος πρέπει να δώσει τη μάχη της απεργίας, από κοινού με τους συναδέλφους του. Κόντρα στην εργοδοτική τρομοκρατία, κόντρα στην ηττοπάθεια και την ανάθεση, κόντρα στη λογική των «κοινών συμφερόντων». Για να πάρουμε την υπόθεση της αντίστασης στα δικά μας χέρια. Για να συγκροτήσουμε τις δικές μας δυνάμεις, σε λογική σύγκρουσης με το κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκπροσώπους. Σύγκρουσης και με την ξεπουλημένη συνδικαλιστική ηγεσία και τις κατευθύνσεις, τις αντιλήψεις και τις πρακτικές που προωθεί.
Για να εκφραστεί μαζικά η αντίθεση στην αντεργατική πολιτική και αυτούς που την υπηρετούν. Για να χτίσουμε τους όρους της ανατροπής της. Για να διεκδικήσουμε το δικαίωμα στη δουλειά και τη ζωή, ενάντια στις επεμβάσεις και τα νέα πολεμικά σχέδια των ιμπεριαλιστών, που βάζουν τους λαούς και την εργατική τάξη μπροστά σε τεράστιους κινδύνους.
Στις 30 Μάη παλεύουμε για:
· Πλήρη και σταθερή δουλειά για όλους με δικαιώματα!
· Ανατροπή της αντεργατικής πολιτικής!
· Συλλογικές Συμβάσεις με πραγματικές αυξήσεις!
· Ελεύθερο συνδικαλισμό, ανεξάρτητο από κράτος και εργοδοσία!
· Ειρήνη και φιλία των λαών, όχι στον πόλεμο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου