Όχι σε κλεισίματα-συγχωνεύσεις σχολών! Με μαζικούς αγώνες να ανατρέψουμε το νόμο πλαίσιο και το νόμο Γαβρόγλου!

Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον τοπικό τύπο, δρομολογείται η δημιουργία του «νέου μεγάλου Πανεπιστημίου Θεσσαλίας», με τη συγχώνευση των ΤΕΙ Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας.  Ένα τόσο «νέο» Πανεπιστήμιο, που βρωμάει από σαπίλα.

Γιατί ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, θέλουν να εναρμονίσουν την εκπαίδευση με τον εργασιακό «μεσαίωνα» που ήδη διαμορφώνει η επίθεσή τους απέναντι στην εργατική τάξη και το λαό. Αυτόν της ανεργίας, της ανασφάλιστης εργασίας, της πλήρης εκμετάλλευσης. Άλλωστε στον καπιταλισμό ο ανειδίκευτος εργαζόμενος είναι πιο… ανταγωνιστικός! Η «ανωτατοποίηση» ή «πανεπιστημιοποίηση» των ΤΕΙ λοιπόν, είναι επί της ουσίας το τυράκι στη φάκα της δημιουργίας ενός Πανεπιστημίου «λίγων κι εκλεκτών». Στο οποίο τα παιδιά των φτωχών και λαϊκών οικογενειών δε θα έχουν θέση.

Για να το καταφέρουν, υψώνουν ταξικούς φραγμούς προκειμένου είτε να μας αποτρέψουν από το να τελειώσουμε τη σχολή και να πάρουμε το πτυχίο, είτε να μην μπορέσουμε καν να εισέλθουμε στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Εμπόδια όπως είναι οι ελάχιστες εστίες, τα υψηλά κριτήρια στις λέσχες, το πολλαπλό σύγγραμμα, η κατάργηση του δωρεάν βιβλίου, τα δίδακτρα, η εντατικοποίηση κ.α.

                                                 

Συγχώνευση λοιπόν σημαίνει κλείσιμο σχολών με χιλιάδες φοιτητές εκτός σχολής αλλά και πτυχία χωρίς πραγματικό αντίκρισμα. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η δήλωση του πρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας πως «δεν μπορούν όλα τα τμήματα να συνενωθούν γιατί δεν είναι ομοειδή». Και μάλιστα με το νόμο Γαβρόγλου, το κλείσιμο μιας σχολής μπορεί πλέον να γίνει ανά πάσα στιγμή με ένα προεδρικό διάταγμα!

Επίσης, σημαίνει αλλαγές των προγραμμάτων σπουδών αλλά και πως θα ανοίξει ένας κύκλος αξιολογήσεων των τμημάτων, κατεύθυνση που ήδη ετοιμάζεται να εφαρμόσει συνολικά η κυβέρνηση με βάση τις εντολές των ιμπεριαλιστών. Και η αξιολόγηση τμήματος, για τους φοιτητές μεταφράζεται ως εντονότερη εντατικοποίηση, με ακόμη πιο εξαντλητικούς ρυθμούς σπουδών και μαζικά κοψίματα. Σημαίνει ακόμη λιγότεροι εισακτέοι, ακόμα λιγότερα πτυχία με δικαιώματα.

Αν σε όλα αυτά προστεθούν ο νόμος Γαβρόγλου και το πώς αυτός ενισχύει την επιβολή του νόμου πλαίσιο, γίνεται αντιληπτό πως διαμορφώνεται ένα εχθρικό πανεπιστήμιο, εναρμονισμένο με τα ευρωπαϊκά πρότυπα όπου θα σπουδάζουν μόνο όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα και που φυσικά δεν θα «κουνιέται φύλλο» κόντρα στην αντιλαϊκή πολιτική τους. Για αυτό και προωθείται και η κατάργηση του λαϊκού Ασύλου και η περιστολή των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών από τους δύο αυτούς νόμους.

Απέναντι σε όλο αυτό που διαμορφώνεται εναντίον μας, η μόνη ρεαλιστική διέξοδος είναι αυτή της ανυποχώρητης πάλης. Της αντίστασης στην επίθεση κυβέρνησης- κεφαλαίου- ιμπεριαλιστών. Της διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας. Κόντρα σε λογικές συνδιαλλαγής μέσω των κρατικών συνδιοικητικών οργάνων, που στόχο έχουν να διαπραγματευτούν τους όρους με τους οποίους θα εφαρμοστεί ο νόμος.

Μέσα από διαδικασίες μαζικές και πολιτικές, όπως είναι το ανώτατο όργανο των φοιτητών, η Γενική Συνέλευση. Ανεξάρτητα από το κράτος και τους μηχανισμούς του. Με αποφάσεις αγώνα. Αμφισβητώντας επί της ουσίας το μονόδρομο της καταπίεσης και της εξάρτησης. Κόντρα στη συνδιαλλαγή. Εκεί που πραγματικά φαίνεται η δύναμή μας. Στο δρόμο του αγώνα. Στο πλευρό της εργατική τάξης και του λαού. Μέσα από την κατεύθυνση της Αντίστασης και της Διεκδίκησης. Για το δικαίωμα σε σπουδές-δουλειά-ελευθερίες.