Ακόμη ένας νεκρός εργάτης! Ακόμη μια απώλεια για την εργατική τάξη. Αυτή τη φορά στο Βόλο, στη Χαλυβουργία, όπου εργάτης 31 ετών έπεσε από 20 μέτρα ύψος και κατέληξε νεκρός. Ο Ορχανλλί Ερλάντο, καταγόταν από την Αλβανία και δούλευε σε εταιρεία (άγνωστο ακόμη ποια) που είχε αναλάβει την επισκευή στέγης κτιρίου της Χαλυβουργίας. Μόλις όμως πάτησε σε κάποιο σαθρό σημείο της στέγης αυτό βυθίστηκε και ο εργάτης κατέληξε στο κενό. Προφανώς ούτε έλεγχος υπήρχε, ούτε επίβλεψη, ούτε στοιχειώδη μέτρα προστασίας.
Το δε Εργατικό Κέντρο Βόλου έβγαλε μια τυπική ανακοίνωση στην οποία (προσέξτε διατύπωση!) "αξιώνει την άμεση διευκρίνηση των συνθηκών και των αιτιών του θανατηφόρου δυστυχήματος από τις Ελεγκτικές Υπηρεσίες, με την έκδοση το γρηγορότερο δυνατόν, εμπεριστατωμένου πορίσματος" και "την απόδοση ευθυνών, σε όποιους αποδειχτεί πως τις φέρουν". Από ποιους περιμένει να του διευκρινίσουν τις συνθήκες; Δεν γνωρίζει ποιους βαραίνουν οι ευθύνες; Ούτε σκέψη φυσικά για κινητοποίηση!
Κι ενώ αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά ότι για το σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, το ζήτημα της ασφάλειας και της προστασίας της ζωής μας αποτελεί κόστος που δεν θέλει και δεν προτίθεται να αναλάβει, αποδεικνύεται επίσης και η απροθυμία των συνδικαλιστικών ηγεσιών να αναλάβουν τις ευθύνες για την οργάνωση της εργατικής τάξης.
Χιλιάδες εργάτες εργάζονται καθημερινά υπό την απειλή της απόλυσης. Οι όροι εργασίας έχουν μετατραπεί σε κάτεργο με δουλειά ήλιο με ήλιο. Χωρίς συλλογικές συμβάσεις, χωρίς δικαιώματα, με εντατικοποίηση της εργασίας. Με το δικαίωμα στο συνδικαλισμό και την απεργία στην παρανομία. Καταργούν το 8ωρο και ψηφίζουν την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης. Μια αντεργατική, βαθιά ταξική και άγρια επίθεση απέναντι στον κόσμο της δουλειάς που νομιμοποιεί και επιβάλλει η κυβέρνηση της ΝΔ για λογαριασμό ντόπιων και ξένων κεφαλαιοκρατών.
Δεν πάμε στη δουλειά για να σακατευτούμε! Πόσο μάλλον για να μας γυρίσουν στα σπίτια μας μέσα στο κουτί! Εργαζόμαστε για να μπορέσουμε να ζήσουμε και όχι για να πεθάνουμε για τα κέρδη τους!
Τα μέτρα προστασίας στους εργασιακούς χώρους αποτελούν δικαίωμα! Δεν είναι ούτε προσφορά ούτε προνόμιο που αν θέλει η εργοδοσία το παρέχει. Είναι δικαίωμα και μάλιστα άρρηκτα συνδεδεμένο με το δικαίωμα στη ζωή! Οι κεφαλαιοκράτες όμως αναγνωρίζουν τις ζωές των εργατών σαν αναλώσιμα. Για αυτό και δεν θα μας χαρίσουν ποτέ τίποτα. Ό,τι κερδίσουμε θα είναι με τον μόχθο και την πάλη μας!
Να μη θρηνήσουμε κανέναν άλλο νεκρό εργάτη!
Να οργανωθούμε! Να αντισταθούμε!
Να διεκδικήσουμε δουλειά και ζωή με δικαιώματα!
Καμία ανοχή στην καθημερινή εργασιακή βαρβαρότητα!
Κανένας στη δουλειά χωρίς τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας!
Μαζικός αγώνας για ανθρώπινες συνθήκες ζωής και δουλειάς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου