Παλαιστίνη | Στην κόψη του ξυραφιού

 Στην κόψη του ξυραφιού βρίσκονται, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, οι εξελίξεις στη ματωμένη Λωρίδα της Γάζας. Από τη μια οι σιωνιστές εκτελούν, όπως λένε, «περιορισμένη επιχείρηση» στην ανατολική Ράφα, ενώ παράλληλα στέλνουν ξανά αντιπροσωπεία στην Ντόχα του Κατάρ για να μελετήσει το σχέδιο εκεχειρίας στο οποίο η Χαμάς ανακοίνωσε ότι συμφωνεί. Παράλληλα ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός, με διπλωματικές και όχι μόνο κινήσεις, πιέζει για να δρομολογηθούν έτσι οι εξελίξεις ώστε να μην τιναχτούν στον αέρα οι ευρύτεροι σχεδιασμοί του για τη Μέση Ανατολή και ενώ οι δυτικές ηγεσίες δοκιμάζονται και ανησυχούν από τις αξιοθαύμαστες εκδηλώσεις αλληλεγγύης των αγωνιζόμενων φοιτητών στις ΗΠΑ και την Ευρώπη που έχουν δυναμώσει την απομόνωση του σιωνιστικού κράτους δολοφόνου.

Μεταξύ διπλωματίας και γενοκτονίας

Όλο το προηγούμενο διάστημα, ενώ η γενοκτονική πολιτική του φασιστικού κράτους του Ισραήλ κλιμακωνόταν μέσα από τα νέα «όπλα» του λιμού και των ασθενειών που συμπλήρωναν τους φονικούς βομβαρδισμούς, εκ παραλλήλου διεξαγόταν μια πολυεπίπεδη πολιτική και διπλωματική διαδικασία ανάμεσα σε Ισραήλ, παλαιστινιακή αντίσταση, αραβικά καθεστώτα, ιμπεριαλιστές. Πρωταγωνιστής της ήταν οι ΗΠΑ, που με δεδομένη τη στήριξη του σιωνιστικού μαντρόσκυλού τους ήθελαν να αποτρέψουν μια εισβολή στη Ράφα στην οποία, μαζί με τους κατοίκους της, στοιβάζονται πια πάνω από 1,3 εκατομμύρια πρόσφυγες από τις άλλες περιοχές της Λωρίδας της Γάζας. Διότι μια εισβολή θα πολλαπλασίαζε το λουτρό αίματος σε ύψη που δεν θα ήταν πια διαχειρίσιμα τόσο για τις ΗΠΑ όσο και συνολικά για τους δυτικούς προστάτες των ισραηλινών εισβολέων και καταχτητών.

Η είσοδος στο προσκήνιο των χιλιάδων φοιτητών από τα αμερικανικά αλλά και τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια που ζουν μέρες μεγάλης αναταραχής από τις σπουδαίες εκδηλώσεις αλληλεγγύης στον αγώνα του παλαιστινιακού λαού δυσχέραιναν παραπέρα τις κινήσεις τους. Η απονομιμοποίηση του κράτους τρομοκράτη συνεχιζόταν με την έναρξη της συζήτησης στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης για την έκδοση εντάλματος σύλληψης για τον Νετανιάχου και τρεις αξιωματούχους του Ισραήλ με την κατηγορία των εγκλημάτων πολέμου. Και φυσικά μια τέτοια εξέλιξη (εισβολή στη Ράφα) κινδύνευε και κινδυνεύει να ακυρώσει και για μεγάλο χρονικό διάστημα τη μεσανατολική πολιτική των ΗΠΑ που έγκειται στην προσπάθεια σύμπηξης μιας «ανίερης» συμμαχίας μεταξύ Ισραήλ και αραβικών καθεστώτων. Μια πολιτική στόχευση που ήδη είχε δεχτεί σημαντικό πλήγμα από τις 7 Οκτώβρη και δώθε. Μάλιστα η ευρύτερη στήριξη που είχε αποσπάσει το σιωνιστικό καθεστώς λίγες μέρες πριν, ακόμα και από σημαντικά αραβικά καθεστώτα της περιοχής (Σαουδική Αραβία, Ιορδανία, ΗΑΕ), στην απάντηση του Ιράν στη δολοφονική επίθεση των Ισραηλινών στην πρεσβεία του στη Δαμασκό, ήταν για τις ΗΠΑ ένα επιπρόσθετο επιχείρημα προς την ισραηλινή ηγεσία ώστε να μην προχωρήσει στην εισβολή.

Σ΄ αυτό το διάστημα ήρθαν στο φως της δημοσιότητας μια σειρά σχέδια ειρήνευσης, που όμως τελευταία στιγμή ακυρώνονταν. Κρίσιμο αρνητικό παράγοντα στην κατάρρευση των σχεδίων αυτών αποτελούσε η ισραηλινή ηγεσία που, εκτός του ότι «παίζει το κεφάλι της», δείχνει να στηρίζεται από τμήματα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού που επιδιώκουν την ένταση και θεωρούν ότι διαμέσου αυτής και μόνο αυτής ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός μπορεί να επανακατακτήσει θέσεις και επιρροή στην περιοχή.

Έτσι φτάσαμε στις προετοιμασίες του ισραηλινού στρατού για την εισβολή. Ο κατοχικός στρατός του Ισραήλ έχει προχωρήσει σε ένα εκτεταμένο κύμα βομβαρδισμών από τον αέρα και την ξηρά του ανατολικού τμήματος της Ράφα, αφού πρώτα είχε εξωθήσει τους χιλιάδες εκτοπισμένους από άλλες περιοχές της Γάζας κατοίκους της να εκτοπιστούν για μια ακόμη φορά προς την ισοπεδωμένη Χαν Γιούνις. Ενώ ο Νετανιάχου κάνει ανησυχητικές δηλώσεις όπως οι παρακάτω: «Λέω στους ηγέτες όλου του κόσμου πως καμιά πίεση, καμιά απόφαση διεθνούς θεσμού δεν θα εμποδίσει το Ισραήλ να αμυνθεί» και «αν το Ισραήλ πρέπει να μείνει μόνο του, θα μείνει μόνο του»!

Όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά!

Οι εμπρηστικές δηλώσεις Νετανιάχου και άλλων σιωνιστών αξιωματούχων αλλά κυρίως οι προετοιμασίες του κατοχικού στρατού έδρασαν και ως σημαντικός μοχλός πίεσης στην παλαιστινιακή πλευρά. Η προοπτική μιας εισβολής -που ερχόταν ολοένα και πιο κοντά- με πολλαπλάσιες εκατόμβες νεκρών σε έναν λαό που μάχεται αλλά και δοκιμάζεται απίστευτα σκληρά εφτά μήνες τώρα, φαίνεται πως λειτούργησε πολύ πιεστικά στην παλαιστινιακή πλευρά, παρά τη συνεχιζόμενη αντοχή της αντίστασης στον εισβολέα. Έτσι, και ενώ είχαν ξεκινήσει οι προπαρασκευαστικές διαδικασίες του ισραηλινού στρατού, ανακοινώθηκε από τη Χαμάς ότι αποδέχεται το ειρηνευτικό σχέδιο της Αιγύπτου και του Κατάρ, που προβλέπει τρεις φάσεις όπου η εκεχειρία αρκετών εβδομάδων θα συνοδεύεται από την ανταλλαγή ομήρων/αιχμαλώτων/κρατουμένων των δύο πλευρών, ενώ υπάρχει πρόνοια για την επιστροφή των κατοίκων της Γάζας στις περιοχές τους μαζί με την έναρξη της διαδικασίας ανοικοδόμησής της.

Το κατοχικό κράτος ίσως και να αιφνιδιάστηκε από αυτή την εξέλιξη. Συνέχισε τους βομβαρδισμούς και τις προετοιμασίες για την εισβολή, δηλώνοντας πως το σχέδιο στο οποίο συμφώνησε η Χαμάς απέχει από τις δικές του απαιτήσεις. Ωστόσο έστειλε αντιπροσωπεία – έστω χαμηλόβαθμη, ώστε να μην μπορεί να πάρει αποφάσεις - στην Ντόχα για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων. Η ηγεσία του Ισραήλ κατανοεί, όπως και συνέβη, πως αυτή η κίνηση θα δυναμώσει τις πιέσεις στο εσωτερικό του αλλά κυρίως τις αμερικανικές πιέσεις για επίτευξη συμφωνίας. Ήδη ο διευθυντής της διαβόητης CIA από την Ντόχα πάει στο Τελ Αβίβ, ενώ αμερικανικά ΜΜΕ «σηκώνουν» το θέμα του παγώματος της αποστολής στρατιωτικής βοήθειας των ΗΠΑ προς το Ισραήλ μιας και το τελευταίο «δεν μας έχει παραδώσει αξιόπιστο σχέδιο για την εισβολή στη Ράφα που να διασφαλίζει τους αμάχους», κάτι που γίνεται για πρώτη φορά από την 7η Οκτώβρη και έπειτα. Παράλληλα, όπως διαρρέουν δυτικά πρακτορεία, ενισχύοντας έτσι τις πιέσεις προς το Ισραήλ, οι ΗΠΑ, το Κατάρ, η Αίγυπτος θεωρούν ότι είναι μια καλή συμφωνία το σχέδιο που αποδέχτηκε η Χαμάς.

Τις επόμενες μέρες θα φανεί προς τα πού θα γύρει η πλάστιγγα. Σ’ αυτή την πρωτόγνωρα αντιδραστική εποχή, και η πιο δυσοίωνη εξέλιξη δεν μπορεί να αποκλειστεί…