Σκληρά μαθήματα - αναγκαία συμπεράσματα για τα κινήματα εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης

«Θεωρούμε αναφαίρετο το δικαίωμα των Κούρδων, όπως και κάθε λαού, στην ελευθερία, την ασφάλεια, την αυτοδιάθεση. Τα δικαιώματα αυτά δεν τα χαρίζει κανείς, πολύ περισσότερο δεν τα χαρίζουν οι ιμπεριαλιστές και οι κάθε λογής αντιδραστικοί».

Έτσι κατέληγαν -και όχι τυχαία- οι Θέσεις –και Αποφάσεις πια- της 9ης Συνδιάσκεψης της οργάνωσής μας για τις Διεθνείς Εξελίξεις στο κεφάλαιο για τη Μέση Ανατολή. Είχε ήδη κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι από τη χρησιμοποίηση των Κούρδων της Συρίας από τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, προκειμένου να μπορέσει να αποκτήσει ένα «εργαλείο» στο έδαφος της Συρίας, μετά και την αποτυχία του ΙΣΙΣ και του συνοθυλεύματος των ένοπλων αντικαθεστωτικών ομάδων. Αυτή η «εργαλειοποίηση» του κουρδικού λαού από τις ΗΠΑ και η συναίνεση-υποταγή της ηγεσίας του, με μαθηματική ακρίβεια οδηγούσε στις τραγικές εξελίξεις που ζει σήμερα.

Σαν να μην έφτανε ο νέος βαρύς φόρος αίματος που πληρώνει αυτός ο λαός, βλέπει την ίδια του την ηγεσία να «παραδίδεται» -και να τον παραδίδει- στα χέρια του Άσαντ, δηλαδή της Ρωσίας, μετατρέποντάς τον έτσι, για δεύτερη φορά μέσα σε λίγα χρόνια, σε έρμαιο στην ανελέητη γεωπολιτική αντιπαράθεση ενός ιμπεριαλιστή έναντι των άλλων.

Ο Τραμπ δήλωσε σε συνέντευξη τύπου στο Λευκό Οίκο ότι «Το PKK, το οποίο είναι κομμάτι των Κούρδων, όπως γνωρίζετε, είναι πιθανότατα χειρότερο σε όρους τρομοκρατίας και μια μεγαλύτερη τρομοκρατική απειλή με πολλούς τρόπους από όσο το Ισλαμικό Κράτος». Μήπως τα χειρότερα για τους Κούρδους δεν είναι το πισώπλατο χτύπημα αυτών που πίστευαν για συμμάχους; Ποιο θα είναι, άραγε, το μέλλον των Κούρδων του Ιράκ ή της Τουρκίας;

Οι εξελίξεις καταδεικνύουν με επώδυνο τρόπο τι σημαίνει ιμπεριαλιστική ομπρέλα. Και ότι δεν μπορεί ούτε το μέλλον, ούτε η σωτηρία ενός ολόκληρου λαού να στηρίζεται στις επιδιώξεις του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστή. Η ηγεσία των Κούρδων της Συρίας ισχυρίζεται ότι διάλεξε τη συμμαχία για να αποφύγει το ολοκαύτωμα. Όμως ο δρόμος που έχει επιλέξει οδηγεί, τελικά, σε ολοκαύτωμα και όχι στη λευτεριά για την οποία τόσο πάλεψαν και παλεύουν χιλιάδες Κούρδων μαχητών και αγωνιστών.

Είναι αναμφισβήτητη η ηρωική πάλη των Κούρδων της Συρίας ενάντια στον ΙΣΙΣ και, πολύ περισσότερο, ο δίκαιος αγώνας τους για εθνική και κοινωνική απελευθέρωση. Όπως, επίσης και οι αφάνταστες δυσκολίες που είχε μπροστά του το κουρδικό απελευθερωτικό κίνημα, τόσο τις ειδικές όσο και τις γενικές και της περιόδου.

Στόχος μας δεν είναι να κλείσουμε τα μάτια σε όλα αυτά, ούτε, όμως, και σε όσα παράγει η ταξική πάλη. Αλλά να συμβάλλουμε, στο μέτρο των δυνάμεών μας, στον πολιτικό και ιδεολογικό εξοπλισμό τον δικό μας και των κινημάτων στην περιοχή και όχι μόνο, ώστε τα κινήματα της εργατικής τάξης και των λαών να ανοίγουν τους δρόμους που μπορούν πραγματικά να οδηγήσουν στη δικαίωσή τους.

Προλεταριακή Σημαία