28 Νοέμβρη: ΑΠΕΡΓΙΑ!

Αντίσταση και διεκδίκηση είναι ο δικός μας δρόμος! 

• Με κάθε τρόπο προσπαθεί η κυβέρνηση να διατηρήσει το παραμύθι της «εξόδου από τα μνημόνια». Και θέλει να αποδεχτούμε σαν «κανονικότητα» τη φτώχεια, το αδιέξοδο, την παντελή έλλειψη προοπτικής. Έχουμε όμως χορτάσει από τα διάφορα παραμύθια των «σωτήρων» μπροστά στις επόμενες (κάθε φορά και κάθε είδους) εκλογές. Από αυτούς που υπόσχονται «λύσεις» και εννοούν το βύθισμα του λαού, των εργαζόμενων και της νεολαίας πιο βαθιά στην εξαθλίωση, την υποθήκη της δουλειάς και της ζωής τους για δεκαετίες ατέλειωτες στο ξένο και το ντόπιο κεφάλαιο.

Μας καλεί, λοιπόν, η κυβέρνηση να πούμε κι ευχαριστώ για έναν προϋπολογισμό που κατακλέβει το λαό, γιατί δήθεν σώζονται οι συντάξεις. Μόνο που οι συνταξιούχοι παίρνουν ήδη πετσοκομμένες συντάξεις, πληρώνουν αδρά για την περίθαλψή τους, παλεύουν να συμβάλουν σε οικογενειακούς προϋπολογισμούς που δεν φτάνουν ούτε για τις βασικές ανάγκες. Για τους αυριανούς συνταξιούχους δε, ούτε λόγος: οι δεσμεύσεις είναι δεσμεύσεις και η βιωσιμότητα των ταμείων πιο σημαντική από τη βιωσιμότητα των συνταξιούχων. «Πάλι καλά» που η κυβέρνηση έχει «κοινωνικό πρόσωπο» και διανέμει ελεημοσύνη στο λαό που η ίδια ληστεύει και φτωχοποιεί κατά εκατομμύρια.

Δεν θα πάρουμε άλλη «σωτηρία», που όλο μας περιμένει στο τέλος του τούνελ κι όλο απομακρύνεται. Όσο μας έσωζαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις άλλο τόσο μας σώζει κι η σημερινή κι άλλο τόσο θα μας σώσει κι η επόμενη, όποια κι αν είναι. Χορτάσαμε από «αναγνώριση των θυσιών» και υπομονή για «καλύτερες μέρες».

Μπροστά μας βρίσκονται ακόμα χειρότερες μέρες, ακόμα μεγαλύτερη επίθεση, ακόμα μεγαλύτεροι κίνδυνοι. Η «ανάπτυξη» που τάζουν οι αμερικανο-ευρωπαίοι προστάτες της ντόπιας άρχουσας τάξης είναι δωράκια για τους κυβερνώντες –νυν και επίδοξους–, σε μια προσπάθεια να χρυσώσουν το χάπι για το ξεπούλημα της χώρας και τη μετατροπή της σε μια τεράστια νατοϊκή βάση, ορμητήριο θανάτου για τα σχέδια των ιμπεριαλιστών, που βάζουν στο στόχαστρο τη δική μας ζωή, διακινδυνεύουν τις σχέσεις μας με τους γειτονικούς λαούς, ναρκοθετούν το μέλλον των παιδιών μας.

• Χορτάσαμε κι από εργοδοτική αυθαιρεσία, τρομοκρατία κι εξευτελισμούς. Να μετράμε νεκρούς και σακατεμένους σε εργοτάξια, δρόμους και εργοστάσια. Να μας λένε ότι «με τις απεργίες δεν γίνεται τίποτα» και να «κοιτάμε τη δουλίτσα μας». Μόνο που η «δουλίτσα» έχει γίνει το διάλειμμα από την ανεργία, ο μισθός έχει γίνει φιλοδώρημα, τα δικαιώματα έχουν γίνει χάρες του αφεντικού (αν και όποτε θέλει και «μπορεί»).

• Χορτάσαμε και από τους δήθεν φίλους. Από τους καλοπληρωμένους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ που έχουν γίνει ένα με το κράτος και την εργοδοσία. Που κρατιούνται με νύχια και με δόντια στην ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος για να κρατάνε τους εργαζόμενους στο περιθώριο και να τους οδηγούν από ήττα σε ήττα.

Από τις μεγαλόστομες –δήθεν ταξικές– διακηρύξεις του ΠΑΜΕ που γίνονται δικαιολογία για τη διάσπαση των εργαζομένων. Που αναπαράγουν τις κοινοβουλευτικές και εκλογικές αυταπάτες, και καταθέτουν τη μία πρόταση νόμου μετά την άλλη, υπονομεύοντας την έννοια του ταξικού αγώνα και της ταξικής διεκδίκησης.

• Στην απεργία, όσο υπονομευμένη κι αν είναι από αυτούς που την προκηρύσσουν, οι εργαζόμενοι μετριόμαστε. Μας μετράει ο εργοδότης, Μας μετράει η κυβέρνηση. Μας μετράνε οι ξένοι επικυρίαρχοι, οι οποίοι μάλιστα καταγράφουν και τα αντίστοιχα στατιστικά. Το βασικότερο είναι ότι μετριόμαστε εμείς οι ίδιοι. Μετράμε τις δυνάμεις μας, τις δυνατότητές μας, την αλληλεγγύη και τη συγκρότησή μας. Γιατί μόνο χτίζοντας τις δικές μας δυνάμεις σε κάθε χώρο δουλειάς και συνολικά, θα μπορέσουμε να αντισταθούμε στην επίθεση που δεχόμαστε, να ανατρέψουμε την αντιλαϊκή τους πολιτική, να ματαιώσουμε τους αιματοβαμμένους σχεδιασμούς τους, να διεκδικήσουμε αξιοπρεπείς όρους δουλειάς και ζωής.

• ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!
• ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ – ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΣΕ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ!
• ΣΩΜΑΤΕΙΑ – ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ! ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ!
• ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΕ, ΔΝΤ, ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ!