Δήμοι και Κυβερνήσεις αδιαφορούν για τη σωματική ακεραιότητα μαθητών και εκπαιδευτικών!

Την Τετάρτη, η καγκελόπορτα του 2ου ΕΠΑΛ Βόλου έπεσε πάνω στην υποδιευθύντρια του σχολείου, ενώ η ίδια και ένας συνάδελφός της προσπαθούσαν να την κλείσουν στις 10 το βράδυ. Τραυματίστηκε στο κεφάλι, τα χέρια και τα πόδια, ευτυχώς ελαφριά. Όπως αναφέρει και η ίδια χαρακτηριστικά, ευτυχώς που συνέβει εκείνη τη στιγμή το ατύχημα με τους μαθητές απόντες, γιατί διαφορετικά σίγουρα θα θρηνούσαμε θύματα.

Η ανεπαρκής συντήρηση σε σχολικά κτήρια είναι ένα σύνηθες φαινόμενο, το οποίο όμως βάζει τις ζωές εκπαιδευτικών και μαθητών σε κίνδυνο. Αυτές τις μέρες πέφτουν σοβάδες σε δημοτικά σχολεία της Αθήνας, με μαθητές να τραυματίζονται. Ενώ η πιο τραγική καταστροφή την οποία βίωσαν τα παιδιά του λαού μας ήταν η έκρηξη ενός λεβητοστασίου σε σχολείο των Σερρών, απ’ την οποία σκοτώθηκε και ένας μαθητής.

Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 36ου Δημοτικού Σχολείου Αθήνας -στο οποίο πέφτουν ακόμα οι σοβάδες- καταγγέλλουν τις δημοτικές αρχές ότι με εγκληματική αμέλεια αποποιούνται τις ευθύνες τους. Η υποδιευθύντρια του 2ου ΕΠΑΛ Βόλου ανέφερε ότι ο Σύλλογος Διδασκόντων είχε στείλει πριν λίγες μέρες αίτηση στον Δήμο για να ελέγξουν η αρμόδιες υπηρεσίες τη δομική ασφάλεια και την υγειονομική καθαριότητα του κτηρίου ενόψει της έναρξης της σχολικής χρονιάς. Η αλήθεια είναι ότι οι Δήμοι, οι κυβερνήσεις και γενικότερα αυτή η συστημική πολιτική της εκμετάλλευσης έχουν δείξει ότι δεν τους ενδιαφέρει η υγεία και η ζωή των μαθητών και των εργαζόμενων στα σχολεία (καθηγητές, καθαρίστριες, κλπ). Θυμόμαστε τις περσινές εικόνες με μαθητές να προσπαθούν να απεγκλωβιστούν απ’ το πλημμυρισμένο σχολείο τους περπατώντας πάνω σε θρανία. Αλλά και στις φετινές πλημμύρες στη Θεσσαλία, στις οποίες τα σχολεία δεν άνοιξαν καν στην ώρα τους. Το κεφάλαιο προτιμάει να κοιτάξει να βγάλει ακόμα περισσότερο κέρδος για την πάρτη του απ’ ότι να φροντίσει να συντηρήσει τα σχολεία τα δημόσια σχολεία, με σκοπό να μπορούν τα φτωχά παιδιά του λαού να μορφώνονται με αξιοπρέπεια και να μην τραυματίζονται ή ακόμα χειρότερα να πεθαίνουν.

Αυτή η ζοφερή πραγματικότητα συνεχίζεται και μέρα με τη μέρα η επίθεση στα δικαιώματα μας γίνεται όλο και πιο αδίστακτη. Το σύστημα έχει αποδείξει πολλάκις ότι μας έχει για αναλώσιμους. Οι ζωές μας για αυτούς δεν μετράνε. Οι δήμοι, οι περιφέρειες και η κυβέρνηση εμπαίζουν τον λαό ρίχνοντας ο ένας στον άλλο το μπαλάκι των ευθυνών για τις καταστροφές και τις συντηρήσεις υποδομών.

Βέβαια, αυτή η κατάσταση μπορεί να ανατραπεί. Όταν ο λαός βγαίνει στον δρόμο για να βάλει φρένο σε αυτή τη λυσσαλέα επίθεση, έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να βελτιώσει τους όρους ζωής του. Και το σύστημα φοβάται αυτή την προοπτική. Διαφορετικά δεν θα είχε κανένα λόγο να καταστέλλει κάθε κινητοποίηση και να μας τρομοκρατεί με ξύλο, χημικά και συλλήψεις. Κόντρα σε αυτή την αντιλαϊκή πολιτική χρειάζεται οργάνωση. Να συζητάμε στους Συλλόγους μας αυτά τα ζητήματα. Να διεκδικήσουμε το δικαίωμα μας στη δημόσια και δωρεάν παιδεία με αξιοπρέπεια. Να παρθούν τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να μην ξαναγίνουν παρόμοια ατυχήματα. Διότι πράγματι αν δεν τους σταματήσουμε δεν πρόκειται να σταματήσουν από μόνοι τους.

Βόλος, 21/09/2023

Αγωνιστικές Κινήσεις Φοιτητών

Τμήμα της οροφής σε αίθουσα του 18ου δημοτικού σχολείου του Βόλου,
το οποίο κατέρρευσε εν ώρα διαλείμματος (3/4/23)

Παράθυρο σε αίθουσα του πανεπιστημιακού συγκροτήματος του Θόλου,
το οποίο αποκόλλησε και έπεσε πάνω στα έδρανα της αίθουσας
εν ώρα διαλείμματος (8/3/23)